Hoet moet je een interventie aanpakken
Als een geliefde aan een verslaving lijdt en je oordeelt dat hij of zij wellicht ontvankelijk is voor een oproep van familieleden en naaste vrienden om zijn of haar probleem aan te pakken, dan kan een interventie een goede handelswijze zijn.
Met "interventie" bedoelen we een weloverwogen, gepland gesprek dat door de naaste omgeving van de verslaafde op gang wordt gebracht met de bedoeling hem of haar aan te moedigen het probleem te erkennen en actie te ondernemen.
Het onmiddellijke doel van een interventie is de verslaafde ertoe te brengen duidelijk de gevolgen van de verslaving voor zichzelf en anderen in te zien, zonder dat dit defensiviteit bij de verslaafde uitlokt of het gesprek tot een conflict laat escaleren.
In het algemeen wordt het beste resultaat bereikt door de volgende richtlijnen in acht te nemen
Do's
- Idealiter is bij de interventie een kleine groep mensen betrokken die dicht bij de verslaafde staan en om hem geven.
- Het is vaak nuttig om van tevoren brieven te schrijven, waarin gedetailleerd wordt ingegaan op de gevolgen die de verslaving voor de schrijver heeft gehad. Deze kunnen op de dag zelf aan de verslaafde worden voorgelezen.
- Je moet je vooraf informeren over relevante aspecten zoals de aard van de bijzondere verslaving, ontgiftings- en behandelingsprogramma's - vooral die welke bij de persoonlijkheid en behoeften van de verslaafde passen.
- De deelnemers moeten van tevoren precies plannen hoe het gesprek zal verlopen en moeten van tevoren repeteren.
- Elke deelnemer moet bereid zijn de verslaafde op de een of andere manier concrete hulp te bieden, binnen de grenzen van hun mogelijkheden - b.v. het bijwonen van gezinstherapie sessies, financiële steun, de zorg voor kinderen terwijl de verslaafde in behandeling is.
- De deelnemers moeten bereid zijn grenzen te stellen en daarnaar te handelen als de verslaafde niet ontvankelijk is voor het verzoek om interventie. Relaties zullen moeten veranderen. Alle aanwezigen moeten zich ertoe verplichten geen machtigend en medeverantwoordelijk gedrag meer te vertonen en duidelijk zijn dat er consequenties zullen zijn voor de verslaafde als hij hulp weigert.
Dont's
- De toon van het gesprek mag er niet een van verwijten zijn.
- De discussie mag niet spontaan ontstaan als de verslaafde dronken of high is.
- De deelnemers moeten niet al te voorschrijvend of autoritair zijn in de voorgestelde oplossingen.
- Wanhoop niet als de interventie slecht afloopt. Er is een zaadje geplant.